Fachada principal do Pazo de Meirás / XUNTA
Das múltiples refregas políticas entre o Goberno bipartito e a oposición do PPdeG a suscitada en torno á declaración do Pazo de Meirás como Ben de Interese Cultural (BIC) e a súa conseguinte apertura ao público foi unha das máis mediáticas. O resultado ditado polas urnas o 1 de marzo de 2009 provocou, non obstante, que fose o Executivo popular o encargado de xestionar o treito final e máis delicado do proceso, o inicio das visitas ao recinto que fora propiedade de Emilia Pardo Bazán pero cuxa controversia vén dada por ter sido residencia de verán de Francisco Franco, a quen se lle entregou o edificio a través dunha cuestación forzosa por parte das forzas vivas da ditadura. Ao abrirse o pazo, o pasado marzo, xurdían algúns interrogantes: habería compensacións económicas para a familia do ditador? O peto dos contribuíntes viríase resentido coa apertura de Meirás?
Sete meses despois algúns deses interrogantes foron xa respondidos de maneira máis ou menos explícita polo Goberno galego, se ben o volume de cartos públicos destinados ata o momento a abrir Meirás pode oscilar, cando menos, entre uns 9.500 euros e algo máis de 30.000. A primeira destas cifras era revelada no Parlamento o pasado abril. A preguntas da oposición, o secretario xeral de Cultura, Antonio Fernández Campa, recoñecía que, malia “non existir ningunha obriga recoñecida” na Lei de Patrimonio Cultural, a Xunta considerara “axeitado” asumir os custes da seguridade do inmoble durante as visitas, pactadas coa familia Franco a través dun convenio. Campa estimaba o custe da seguridade do pazo nuns 9.513 euros para todo 2011, cifra que podería “variar lixeiramente” en caso de ser necesarios reforzos puntuais, especificaba.
Vacacións en Meirás, preguntas e novo gasto
Asento 76 